آشنایی با مبانی پردازش پرداخت رمزنگاری شده

محبوبیت بالای فناوری‌های ارزهای دیجیتال، مفاهیم زیادی را به میزان کم و بیش ایجاد کرده است و ویژگی‌ها و ویژگی‌های ارزشمند آنها را در عمل آشکار می‌کند. 

نوآوری‌های کریپتو با ارائه یک مدل کاملاً جدید از دارایی‌های مالی، که کار آن مبتنی بر سیستم ثبت‌های توزیع شده است، نه تنها در چارچوب معاملات مبادلاتی بلکه در زمینه بخش راه‌حل‌های پرداخت برای کسب‌وکارها نیز سخنی به دست آورده است. .

در نتیجه تسلط بر این فناوری‌ها، جهت مفهومی کاربرد آن‌ها برای امکان تسویه حساب‌های متقابل با استفاده از دارایی‌های دیجیتال، به نام پردازش پرداخت کریپتو ظاهر شد.

این مقاله قصد دارد تا روشن کند که پردازش پرداخت رمزنگاری چیست و چگونه کار می کند. همچنین خواهید آموخت که چه مزایا و معایبی دارد. در نهایت، برخی از جنبه های فنی عملکرد پردازش پرداخت رمزنگاری را بررسی خواهیم کرد.

پردازش پرداخت رمزنگاری چیست؟

ایده پردازش ارزهای دیجیتال در بحبوحه گسترش نوآوری‌های رمزنگاری پدید آمد که بر حوزه‌های مختلف بخش مالی و تعدادی دیگر از جمله صنعت بازی، امور مالی غیرمتمرکز و پروژه‌های مختلف بلاک چین تأثیر می‌گذارد، که هدف آنها ساده‌سازی، تسریع و فرآیندهای تعامل بین سیستم ها و عناصر مختلف را در یک زیرساخت یکسان می کند. 

در این مورد، نقش پردازش رمزنگاری مفهومی اساسی است که زیربنای استفاده از دارایی‌های دیجیتال (کوین‌ها) برای فعال کردن پرداخت‌ها به اشکال مختلف و بین نهادهای مختلف تعاملی است.

پردازش پرداخت رمزنگاری یک سیستم بسته از محاسبات ریاضی است که بر اساس الگوریتم های پرداخت انجام می شود – یک کد برنامه منحصر به فرد، که اساس همه سیستم های پرداخت مدرن است و امکان انجام انواع عملیات مربوط به پرداخت های دیجیتال، از جمله مواردی را که با استفاده از ارزهای فیات کار کنید. 

چنین سیستمی پردازش روان عملیات تراکنش را در یک واحد تضمین می کند درگاه پرداخت ارز دیجیتال، که پیوند می‌دهد پایانه فروشنده، پایانه خریدار و چندین عنصر دیگر که در پردازش نقش دارند.

بنابراین، با توجه به مکانیسمی که در بالا ذکر شد، پردازش ارزهای دیجیتال یک روش مدرن و امیدوارکننده برای انجام تسویه حساب‌های متقابل بین افراد و شرکت‌های غول‌پیکر است که مزایای بسیاری از کاربردهای عملی را ارائه می‌دهد که در زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

مزایای قابل توجه پردازش پرداخت رمزنگاری

علیرغم تازگی و شاید پیچیدگی استفاده از آن در موارد فردی، فناوری رمزنگاری پردازش پرداخت دیجیتال در کاربردهای عملی بانکداری دیجیتال در حال افزایش است، تجارت، و بسیاری دیگر از حوزه های کسب و کار در هر قالب و مقیاسی.

بنابراین، به لطف مزایای متعدد، پردازش رمزنگاری قالب کاملاً جدیدی برای پرداخت کالاها و خدمات یا انجام تراکنش‌های رمزنگاری داخلی و بین‌المللی ارائه می‌دهد. بیایید موارد اصلی را در نظر بگیریم.

1. امنیت

پردازنده پرداخت رمزنگاری سطح بالایی از امنیت را در موضوعات مربوط به تراکنش‌های بین آدرس‌های رمزنگاری مختلف و شبکه‌های بلاک چین فراهم می‌کند. از طریق تکنیک‌های پیشرفته رمزگذاری داده‌ها، پردازشگر پرداخت کریپتو دسترسی خارجی را برای درخواست هرگونه اطلاعات پرداخت در مورد تراکنش مسدود می‌کند. 

این به ارائه یک محیط امن کمک می کند که در آن تراکنش های رمزنگاری قبل از نهایی شدن، مراحل مختلفی از پردازش را طی می کنند، یعنی تأیید، در چندین مرحله، توزیع و اجرا.

از سوی دیگر، امنیت به دلیل ماهیت غیرمتمرکز دارایی‌های رمزنگاری ارائه می‌شود و به طور منطقی، بیشتر سیستم‌ها و خدمات ارائه‌دهنده آن‌ها در چارچوب نیازهای مختلف با آنها کار می‌کنند. 

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای رمزنگاری شده، در اکثر موارد، امکان سرقت داده‌ها را به دلیل کار سیستم رجیستری توزیع شده شبکه‌هایی که تراکنش بین آنها انجام می‌شود، منتفی می‌کند.

2. کارایی

پردازش رمزنگاری پرداخت ها روشی بسیار کارآمد برای کار با هر سیستم پرداختی است. اولاً، پردازش پرداخت شرایط ایده‌آلی را برای کار با انواع مختلف دارایی‌ها، اعم از ارز دیجیتال و ارز فیات، فراهم می‌کند تا در صورت لزوم، سطح راحتی پرداخت‌ها و تبدیل را افزایش دهد.

ثانیا، کارایی پردازش پرداخت ارز دیجیتال به دلیل تطبیق پذیری آن که در امکان کاربرد عملی در هر زیرساخت آماده شرکت ارائه دهنده دسترسی به پروتکل های پرداخت، از جمله به دلیل وجود اتصال API، که امکان استفاده از سیستم ها و برنامه های شخص ثالث را برای ایجاد همزیستی و افزایش بهره وری کلی فراهم می کند. از سیستم کانال ها و پروتکل های پرداخت.

3. دسترسی جهانی

سیستم‌های پردازش رمزنگاری روشی جهانی برای انجام هر نوع پرداخت با استفاده از ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند. این به معنای راحتی استفاده از چنین راه حل هایی هم در بازار محلی (کشور، منطقه، شهر) و برای تعامل با شرکت های مستقر در نقاط مختلف جهان است و در عین حال همه مزایای مشابه را ارائه می دهد.

هر گونه پردازنده ارزهای دیجیتال امروزه از یک تابع چند ارزی پشتیبانی می کند و از اکثر دارایی های رمزنگاری موجود و ارزهای فیات برای کار در چارچوب پرداخت پشتیبانی می کند. علاوه بر این، شرکت‌های جداگانه ویژگی‌ها و راه‌حل‌های بیشتری را برای افزایش قابلیت‌های پردازنده در هنگام کار با تراکنش‌های بین‌المللی از طریق درگاه پرداخت رمزنگاری ارائه می‌کنند.

4. کاهش هزینه

درگاه‌های پرداخت کریپتوکارنسی مزیت مدت‌ها مورد انتظار کارمزد تراکنش‌های پایین را هنگام پذیرش پرداخت‌های رمزنگاری شده ارائه می‌کنند. این امر با این واقعیت امکان‌پذیر می‌شود که هر شبکه بلاک‌چین، به دلیل ماهیت خود، دارای زیرساخت پیچیده‌ای است که از پروتکل‌های پرداخت پیچیده برای تبادل اطلاعات پرداخت در قالب تراکنش‌ها پشتیبانی می‌کند.

بنابراین، کار با درگاه پرداخت کریپتو، نه تنها می‌تواند به میزان قابل توجهی کارمزد تراکنش‌ها را در کار هر شبکه بلاک چین کاهش دهد، بلکه در هزینه‌های جزئی مربوط به نگهداری حساب‌های تجاری و پایانه‌ها در هنگام کار نیز صرفه‌جویی کند. با سیستم های پرداخت کلاسیک.

5. پیاده سازی و بهره برداری آسان

وقتی نوبت به پذیرش پرداخت‌های رمزنگاری شده می‌رسد، راحتی و سهولت استفاده کمترین اهمیت را دارد. نقش در کار با درگاه پرداخت ارز دیجیتال. اگرچه از نظر فنی، فرآیند پردازش تراکنش‌ها (پرداخت‌ها) که با استفاده از دارایی‌های دیجیتال انجام می‌شود بسیار پیچیده است و شامل بسیاری از عملیات‌های نامرئی هم برای خریداران و هم برای فروشندگان در جریان است، استفاده عملی از این سیستم‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند زیرا بسیاری از مؤلفه‌ها کار می‌کنند. به صورت خودکار و نیازی به دانش و تجربه خاصی در تعامل با ابزارهای پرداخت ارز دیجیتال ندارد.

از سوی دیگر، شرکت‌هایی وجود دارند که خدمات زیرساخت‌های پردازش پرداخت کریپتو اجاره ای را ارائه می‌کنند که تحت مدل لیبل سفید کار می‌کنند، که این فرصت را می‌دهد تا از تمام مزایای راه‌حل با هزینه معینی با اجرای بعدی راه‌حل برای سایرین استفاده کنید. شرکت های علاقه مند به پرداخت های رمزنگاری B2B.

معایب قابل توجه پردازش پرداخت رمزنگاری

علیرغم چنین فهرست قابل توجهی از نقاط قوت پردازش رمزنگاری، این فناوری مورد توجه بی‌سابقه‌ای از سوی اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور کاربرد عملی آن در نیازهای شخصی نیست. این به دلیل وجود تعدادی از عوامل است که انطباق فعال و اجرای آن را در مقیاس بزرگ مهار می کند. موارد اصلی به شرح زیر است:

1. مقررات

حوزه نوآوری‌ها و پروژه‌های ارزهای دیجیتال حوزه جدیدی از سیستم مالی است که در دنیای مدرن در حال شکوفایی و توسعه است. با توجه به امکان کاربرد چندوجهی آنها در بسیاری از فرآیندهای اقتصاد مدرن و سایر حوزه‌های فعالیت انسانی، آنها مبنای تحول بسیاری از عملیات معمول از جمله پرداخت‌های دیجیتال را تشکیل می‌دهند. 

اما در عین حال، کمبود اطلاعات و تجربه در استفاده عملی از این فناوری، مشکلات و موانع خاصی را به دلیل توجه و تحقیق بیش از حد از سوی نهادهای قانون گذار که فعالیت‌های آنها محدود کردن است استفاده از آن، از جمله جلوگیری از تجاوز به منافع شرکت‌هایی که پیشرفت‌ها و راه‌حل‌های آنها به دلیل عدم تازگی و عملی بودن، خطر از دست دادن اعتماد و علاقه مشتریان را دارد.

2. نوسانات دارایی دیجیتال

علیرغم اینکه فرآیند پردازش تراکنش‌ها با ارزهای دیجیتال یک ابزار مؤثر و جهانی برای کار با پرداخت در تجارت دیجیتال است، متأسفانه آنها در برابر یکی از ناخوشایندترین پدیده‌های بازار ارزهای دیجیتال به شدت محافظت نمی‌کنند. بر قیمت یک دارایی خاص تأثیر می گذارد – نوسان.

با این حال، امروزه برخی از روش‌ها اجازه می‌دهند تا خطرات بالقوه در کار با سکه‌های مجازی ایجاد شود، یعنی سپرده‌گذاری، برداشت، انتقال، تبدیل و ذخیره‌سازی متعارف آنها. برای این منظور، از تخصیص دارایی (تنوع) و همچنین استفاده از ابزارهای تحلیلی رمزنگاری داخلی مختلف استفاده می شود. و راه حل هایی که حداقل تا حدی به محافظت از ماهیت ناپایدار این بازار و دارایی های آن کمک می کند.

3. پیچیدگی

همانطور که در بالا ذکر شد، علیرغم سادگی استفاده از آن، از نظر فنی، پردازش رمزنگاری یک مفهوم نسبتاً پیچیده است که نیاز به دانش فناوری اطلاعات، یعنی برنامه نویسی، تجزیه و تحلیل ریاضی و علوم مرتبط، از جمله توسعه راه حل های دیجیتال کاربردی و غیره دارد. برای درک همه پیچیدگی های راه حل های پردازش رمزنگاری و اطمینان از عملکرد روان و بدون وقفه آنها. 

به عنوان یک قاعده، این امر در مورد پرسنلی که چنین راه‌حل‌هایی را توسعه می‌دهند صدق می‌کند، زیرا کیفیت و قابلیت اطمینان عملیات آنها به درک صحیح همه جنبه‌های کار آنها بستگی دارد.

4. عدم استاندارد

امروزه، هر گونه فعالیت مربوط به پول نقد و پرداخت و استفاده از آنها به شدت توسط مؤسسات مالی مختلف تنظیم می شود که برای اطمینان از استانداردسازی و یکسان سازی فرآیندها و عملیات در چارچوب کاری با خدمات، سیستم ها و راه حل های پرداخت طراحی شده اند. این به اطمینان از انطباق با چارچوب نظارتی کمک می کند، هدف از آن جلوگیری از وقوع اعمال استفاده غیرقانونی است.

حوزه رمزنگاری در حال حاضر فاقد یک جزء نظارتی است، به این معنی که هیچ رویکرد استانداردی برای اطمینان از شرایط کاری سیستم‌های پرداخت، دروازه‌ها، پل‌ها، پردازنده‌های پرداخت رمزنگاری و سایر عناصر دخیل در پردازش پرداخت‌های رمزنگاری .

5. زیرساخت توسعه نیافته

یک بار دیگر، جدید بودن این فناوری مانعی بر سر راه تحقق پتانسیل کامل آن است. ناقص بودن روش‌های کاربرد عملی نوآوری‌های رمزنگاری برای پذیرش پرداخت‌ها، توسعه اشکال جدیدی را برای تضمین عملکرد روان همه سیستم‌ها و عناصر پردازنده برای جلوگیری از خرابی‌ها و خطاهای مملو از پیامدهای منفی، مجبور می‌کند.

بخش فنی پردازش پرداخت رمزنگاری

زمان آن رسیده است که جزئیات بیشتری را درک کرده و به جزئیات فنی پردازش پرداخت رمزنگاری بپردازیم تا بتوانیم ایده ای از ویژگی ها و قابلیت های آن در مفهوم آن نهفته باشیم. این به شکل‌گیری تصویری کامل از درک فناوری و به‌کارگیری رویکردهای مختلف برای اطمینان از کارایی بالای سیستم کمک می‌کند.

برای شروع، پردازش تراکنش‌های ارز دیجیتال دارای یک الگوریتم ثابت از اقدامات یا مراحل است که در همه موارد به جز برای شرایط فردی فراتر از عملکرد عادی سیستم، تغییرناپذیر است. بنابراین، اجازه دهید به طور خلاصه مراحل اصلی این فرآیند را طی کنیم که اولین مرحله آن شامل موارد زیر است:

#1 درخواست پرداخت

به عنوان یک مثال ساده از موقعیتی که در آن یک شرکت نیاز به دریافت پرداخت رمزنگاری از شرکت دیگری دارد، اولین قدم این است که سیستم پرداخت کریپتو درخواستی برای دریافت پرداخت ارسال کند. این درخواست شامل مقدار زیادی اطلاعات مربوط به جزئیات پرداخت، یعنی مقدار، نوع دارایی استفاده شده برای پرداخت، تاریخ و غیره و همچنین مربوط به داده های دروازه پرداخت برای شناسایی شبکه بلاک چینی است که با آن کار می کند. . هنگامی که پردازنده تمام اطلاعات لازم را از طرف معامله کننده دریافت کرد، یک آدرس پرداخت ایجاد می کند.

#2 نسل آدرس پرداخت 

در این مرحله، پلتفرم پردازش رمزنگاری یک آدرس رمزنگاری دیجیتال برای دریافت پرداخت ایجاد می‌کند. از آنجایی که بسیاری از دارایی های دیجیتال و شبکه های بلاک چین در پرداخت های دیجیتال استاندارد هستند، فرآیند تولید آدرس منحصر به فرد است زیرا هیچ دو آدرسی برای یک سکه در شبکه های مختلف یکسان نیست. با این کار از فعالیت های کلاهبرداری مرتبط با سرقت وجوه جلوگیری می شود. 

این فرآیند در چارچوب پرداخت‌های رمزنگاری در هر یک از پلتفرم‌های ارز دیجیتال موجود به خوبی نشان داده شده است، جایی که پس از انتخاب شبکه‌ای که انتقال از آن انجام خواهد شد، سیستم به طور خودکار آدرسی متشکل از حروف و اعداد ایجاد می‌کند که برای انجام تراکنش در پلتفرم دیگری استفاده شود.

#3 فعال‌سازی درگاه پرداخت

درگاه رمزنگاری مکانیزم پیچیده ای است که به عنوان یک پیوند میانی در پردازش پرداخت های دیجیتال دخالت دارد. نقش آن پردازش اولیه تراکنش های ورودی/خروجی برای اعتبار داده های اصلی، و همچنین شناسایی پارامترهای ثانویه است که در صورت دریافت، مبدا معامله را تعیین می کند، مانند آدرسی که از آن انجام شده است، شبکه بلاک چین، نام سازمان یا پلتفرمی که آن را انجام داده است، و غیره.

#4 امضای دیجیتال تراکنش

امضای دیجیتال راهی برای تأیید صحت و صحت یک سند یا تراکنش دیجیتالی است. در ارزهای رمزنگاری شده، امضای دیجیتال با اعمال یک الگوریتم ریاضی برای داده‌های تراکنش با استفاده از کلید خصوصی فرستنده ایجاد می‌شود. امضای حاصل به تراکنش متصل شده و به شبکه منتقل می شود.

امضا ثابت می کند که صاحب کلید خصوصی در واقع تراکنش را ارسال کرده و دستکاری نشده است. هر امضا برای یک تراکنش خاص منحصر به فرد است و قابل استفاده مجدد یا تکرار نیست. این تضمین می کند که تراکنش نمی تواند تقلبی تکرار یا تغییر کند.

#5 ممپول

Memory pool یا ممپول یک مکانیسم اساسی در فناوری دفتر کل دیجیتال است که در ابتدا توسط بیت‌کوین رایج شد و بعداً توسط اتریوم و سایر شبکه‌های بلاک چین مورد استفاده قرار گرفت. این به عنوان یک نقطه میانی پویا یا اتاق انتظار” برای تراکنش های تایید نشده عمل می کند و نقش مهمی در توالی و شامل تراکنش ها در رجیستری بلاکچین ایفا می کند.

هر گره در شبکه بلاک چین، ممپول مخصوص به خود را دارد که اطلاعات مربوط به تراکنش های تایید نشده را ذخیره می کند. 

این رویکرد غیرمتمرکز به این معناست که به تعداد گره‌ها،ممپول هایی وجود دارد که هر کدام تراکنش‌ها را در زمان‌های مختلف دریافت و ذخیره می‌کنند و بسته به سخت‌افزار خود ظرفیت‌های مختلفی دارند. 

در نتیجه، گره‌های دیگر ممکن است در هر زمان معین مجموعه‌های متفاوتی از تراکنش‌های معلق داشته باشند که منجر به تفاوت در اندازه ممپول‌ها و تعداد تراکنش‌ها در شبکه می‌شود.

#6 هش و جاسازی در بلوک

Hashing یک تابع ریاضی است که داده های ورودی را با هر اندازه ای به یک رشته کاراکتر یا هش با اندازه ثابت تبدیل می کند. هر هش منحصر به فرد است و هر تغییری در داده های ورودی منجر به هش متفاوتی می شود. بنابراین، استخراج داده‌های اصلی از هش غیرممکن است، که از انواع مشکلات مرتبط با از دست دادن داده یا تغییر عمدی جلوگیری می‌کند.

هر تراکنش در بلاک چین به عنوان یک هش منحصر به فرد نشان داده می شود که به عنوان شناسه آن عمل می کند. این هش طول ثابتی دارد و با پردازش داده‌های تراکنش با استفاده از یک الگوریتم ایجاد می‌شود و پس از آن هش در بلوک بعدی قرار می‌گیرد تا از بلوک دوم توسط یک تابع هش رمزنگاری محافظت شود.

#7 تأیید پرداخت

این مرحله احتمالاً مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مرحله است زیرا در اینجا، یک راستی‌آزمایی چند سطحی از تراکنش‌های ارز دیجیتال وجود دارد که تجزیه و تحلیل کاملی از پارامترهای ورودی و خروجی آنها ارائه می‌کند. 

فرایند تأیید بسته به شبکه بلاک چین انتخاب شده برای پرداخت به تعداد مساوی تأیید تقسیم می شود. برای مثال، شبکه بیت کوین به دو تأیید نیاز دارد، در حالی که شبکه اتریوم به 14 تأیید نیاز دارد، صرف نظر از درگاه‌های پرداخت رمزنگاری که آنها را پردازش می‌کنند.

نتیجه گیری

پردازش پرداخت رمزنگاری شده به یک راه‌حل موفقیت‌آمیز واقعی برای شرکت‌هایی تبدیل شده است که با مشکلاتی در کار با سیستم‌های پرداخت کلاسیک به دلیل معایب آن‌ها، عمدتاً کمیسیون‌های بالا، مواجه هستند. 

این فناوری مزایای بسیاری را ارائه می‌کند و به طور قابل توجهی مرزهای امکان استفاده از دارایی‌های دیجیتال را به عنوان پرداخت برای خدمات و کالاهای شرکت‌های تجاری مدرن گسترش می‌دهد و زمینه مساعدی برای توسعه آن در آینده ایجاد می‌کند.